Lubię gramatykę
Mam to szczęście należeć do osób, które nie mają trudności z nauką języków. Rozumiem zasady, jakimi rządzi się gramatyka, wyczuwam intuicyjnie dlaczego i o co chodzi. Nie jest jednak tylko "różowo". Jeśli mam nauczyć się odmiany, muszę ją zobaczyć, rozpisaną, na papierze. Z wyróżnionymi końcówkami. Najlepiej w książce, żebym zawsze łatwo mogła odnaleźć miejsce, stronę, gdzie ta informacja się znajduje. Jeśli mam zrozumieć i zapamiętać szyk zdania również potrzebuję reprezentacji graficznej. Ze strzałkami, kolorami. I też najlepiej w książce.
Nowoczesna nauka bez nauki?
Co niektórzy propagatorzy "nowoczesnego" uczenia się z pewnością zakwestionują te "tradycyjne metody". Przecież teraz wszystko jest elektroniczne i można się nauczyć języka z apci z obrazkami, pojedynczymi słówkami i społecznością innych osób, które również wierzą w magiczne działanie mobilnych aplikacji. Owszem, można ćwiczyć, rozwijać, "dirillować" (ang. "drill" oznacza wielokrotne powtarzanie tych samych treści w celu opanowania ich), ale nabyte już wcześniej umiejętności i wiedzę, ewentualnie a priori pracować interaktywnie z treściami, które pozwolą później zrozumieć złożoność języka, ale nie nauczą w danej chwili.
Nie myślcie, że nie popieram e-learningu, czy m-learningu. Wręcz przeciwnie, propaguję, stosuję i rozwijam. Jednakże w całej tej szalonej euforii nie można zapominać, że największą zaletą e-learningu jest możliwość dostosowania treści i metod do indywidualnych preferencji. I to musimy robić, budując i rozwijając nasze modele absorpcji. Jeśli potrzebujemy tabelkę z odmianą, pochłońmy tę wiedzę w sposób dla nas przystępny — dla mnie poprzez analizę schematów graficznych i przypięcie do tego logicznych zasad. Gdy już przeprocesuję te informacje mogę do woli ćwiczyć i ćwiczyć i ćwiczyć w dowolnej formie elektronicznej. Muszę jednak wiedzieć, skąd bierze się dana forma i dlaczego mam jej użyć. Brak takiej wiedzy mnie dezorientuje i irytuje.
Dlatego sięgam po książkę, schemat, rozpisane zasady gramatyczne. A skąd taki tytuł tego posta? Moje wszystkie odczucia i opinie związane z propagacją u dorosłych naturalnego uczenia się języka, tj. uczenia się tylko poprzez ekspozycję na język (np. podczas pobytu w innym kraju), są wspaniale wyrażone w artykule The Guardian "I need a verb table, I can't learn Spanish with just a smartphone". Autor Alan Haburchak zauważa, że nie potrafi uczyć się bez struktury, bez wiedzy i rozumienia dlaczego, tylko w ten sposób potrafi i tym samym chce się uczyć.
Jestem dorosła, nie jestem już dzieckiem
We wszystkich wspaniałych ideach głoszących naukę poprzez naturalną ekspozycję zapomina się wciąż o jednej, niezwykle istotnej rzeczy. Nie jesteśmy już niemowlakami, nasze mózgi są w pełni rozwinięte, a umiejętność analizowania i przetwarzania danych w sposób świadomy wymusza na nas podanie tych danych w sposób ułatwiający procesowanie informacji. Na co dzień nasze mózgi wykonują ogrom pracy. Wymaganie od nich podświadomego odnajdywania i wyłapywania zasad gramatyki, przetwarzania ich na zrozumiałe schematy i internalizowania w przystępny dla nas (i naszych mózgów) sposób jest wymaganiem nazbyt wygórowanym. Nasze mózgi potrzebują maksymalnie uproszczonych danych, w postaci schematów, grafik, rzeczy, które uznają za logiczne (dla każdego logika może oznaczać co innego). Dzięki takiemu odciążeniu mogą skupić się na najważniejszej rzeczy — absorbowaniu i internalizowaniu informacji. Dlatego tak ważne jest wypracowanie własnych modeli absorpcji. Tylko właściwe ich dobranie sprawi, że nasz mózg będzie przyswajał wszelkie nowe informacje dużo lepiej.
A czy Wam wystarczy tylko aplikacja na komórce? Podzielcie się swoimi doświadczeniami i modelami absorpcji!
Yay, czyli nie jestem sama! Uwielbiam podręczniki do gramatyki i takie gramatyczne zadania. Teraz uczę się hiszpańskiego i na razie bardziej się skupiam na słówkach, ale podstawowe zagadnienia gramatyczne opanowałam właśnie dzięki poświęconym im lekcjom i pracom z książką. Angielski mam na wysokim poziomie, codziennie się z nim stykam, ale raz na rok-dwa robię sobie powtórkę całej gramatyki z podręcznikiem (teraz wracam do kultowego "enghlish grammar in use" Murphy'ego) i to się u mnie najlepiej sprawdza :)
OdpowiedzUsuńHaha, my gramatyczni fanatycy musimy się chyba zjednoczyć, bo jak słyszę, że grama niepotrzebna i tylko zabawa, to krew mrozi! Niech żyją podręczniki do gramy!
Usuń"Grama niepotrzebna, tylko zabawa, tylko native speakerzy (bez wykształcenia filologicznego), tylko słówka - najważniejsze, żeby się dogadać, uczmy się jak dzieci" - mam wrażenie, że te hasła wpisują się w taki marketingowy nurt w stylu "wszystko jest łatwe, wszystko bez wysiłku", a niestety tak nie jest i to widać szczególnie w przypadku języków obcych, gdzie jeśli chcemy naprawdę dobrze mówić i rozumieć, dlaczego jest tak, a nie inaczej, musimy poświęcić na to i czas, i wysiłek, chociażby wypełniając ćwiczenia gramatyczne.
OdpowiedzUsuńJa osobiście również należę do fanów gramatyki (gramatyka jest trochę jak rozwiązywanie zadań matematycznych, przy czym to drugie z reguły szło mi zdecydowanie gorzej, co jest ciekawe, z drugiej strony, jako że gramatyka właśnie ma wiele wspólnego z logiką) i prawdę mówiąc, nie do końca rozumiem, czemu trend demonizowania jej tak bardzo zyskał na popularności w ostatnich latach. Mam jednak nadzieję, że jak każda moda, po pewnym czasie również i ten trend przeminie ;)
Masz absolutną rację, to stek haseł marketingowych, w złym niestety znaczeniu. Trzeba edukować! Pozdrawiam serdecznie.
UsuńMoje odczucia są zbliżone do tych zawartych w artykule. Rozpoczynając naukę hiszpańskiego i rozpoczęłam go z aplikacją. Przez pewien czas robiłam to po swojemu - rozpisując każdą lekcję na kartkach, odmiany, gramatyka, słownictwo zarówno pojedyncze słówka jak i całe zdania, później postanowiłam zrobić eksperyment i przez kilka miesięcy robiłam tylko lekcje z aplikacji. Mogę śmiało powiedzieć, że przez kilka tygodni pracy robiąc notatki po swojemu nauczyłam się więcej słownictwa i zrozumiałam więcej niż korzystając tylko z aplikacji. Aktualnie rozglądam się za dobrą książką do nauki hiszpańskiego.
OdpowiedzUsuńMarto, metody faktycznie trzeba łączyć, by było ciekawie i skutecznie. Praktycznie żadna nie działa sama. W nauce z aplikacji polecam busuu, a z książkami to zależy czego potrzebujesz ;-) Pozdrawiam serdecznie.
UsuńChciałabym posłuchać jak rozmawiają w danym języku osoby, które uważają, że nauczyły się języka obcego np. z Duolingo. Wróciłam po kilkunastu latach do nauki języka niemieckiego, który ostatni raz miałam w gimnazjum. Teoretycznie przerobiłam połowę kursu, ale ciągle miałam wrażenie, że jestem "po trzeciej lekcji". Powtarzanie bez zrozumienia zdań, nawet poprawnych gramatycznie, prowadzi donikąd, bo jeżeli nie rozumiemy, dlaczego jest taki szyk, a nie inny, nie będziemy w stanie budować innych zdań. Tym sposobem musielibyśmy się nauczyć wszystkich wyrażeń, jakie chcielibyśmy kiedykolwiek użyć... Natomiast jestem wierną fanką programów do nauki słówek firmy Edgar, typu profesor Klaus, Pierre itp. W moim przypadku krzywa zapamiętywania to strzał w 10. Dobrze opanowane podstawy gramatyki i bogate słownictwo - to coś co uważam za przepis na sukces.
OdpowiedzUsuńNatalio, bardzo dziękuję za ten wkład. Kompletnie nie rozumiem zachwytów nad Duolingo. Polecam Ci mój tekst o duolingo http://blog.slowlingo.pl/2017/12/czego-nie-wiesz-o-duolingo.html
UsuńJa polecam z aplikacji busuu. Testuję ją od kilku lat i jestem zadowolona. Pozdrawiam Cię serdecznie.
Jak mi się tutaj podoba! Wreszcie ktoś uczciwie mówi, że nauka języków może czasem boleć i iść mozolnie. Będę śledzić. :)
OdpowiedzUsuńMarysiu, bardzo mi miło. Nauka może być "lekka, łatwa i przyjemna", ale to zależy od naszego nastawiania do bólu ;-)! Pozdrawiam i do zobaczenia!
UsuńNaprawdę bardzo fajnie napisano. Jestem pod wrażeniem.
OdpowiedzUsuń